De Dragers van het Beeld, in English: The Carriers of the Image, is an art exhibition that was held in the foyer of Theatre Thalia, from April 28 until May 7, 2017. It was part of the celebration of 180 years Theatre Thalia. Eight visual artists worked with the theme of death, and more: resurrection from death, new life …
Kit-Ling Tjon Pian Gi wrote a series of columns that we will be sharing on the SAX-blog. Today part 2, a text that accompanied her art work. Please find the Dutch text under the English translation.
Kit-Ling Tjon Pian Gi, ‘Alakondre Phoenix’, 2017 / PHOTO Ada Korbee, 2017
Kit-Ling Tjon Pian Gi and the Alakondre Phoenix
Within the framework of 180 years Theatre Thalia, I, Kit-Ling Tjon Pian Gi, chose the phoenix as my subject.
The phoenix
This mythical creature fascinates me for several reasons.
In the first place, because it’s a bird and I have always seen the bird as a free spirit. The soaring bird takes me back to the time when I was a teenager dancing ballet, and I experienced that as the ultimate freedom to express emotions. Secondly, because of the fictional stories that balance somewhere on the edge between reality and fantasy, something I often like to do within the visual arts as well.
Thirdly, because the phoenix is a universal symbol of resurrection and immortality, but also of death and rebirth. As such the phoenix fits seamlessly within the theme we chose for the celebration of 180 years Thalia.
The fourth reason is that it’s a legendary bird that dies through self-sacrifice. Self-sacrifice intrigues me because in this world of people who give and take, those who only take, emanate such dominance. Is this group truly that large, or does it only seem so?
And fifth, because such mythical creatures seem to exist in different cultures. The phoenix is often compared to the Chinese Fenghuang and to the Garuda known in India as well as in Indonesia. The phoenix is even compared to the Mexican Quetzalcoatl.
The phoenix is described as a magnificent divine bird with feathers in striking colors and that can sing beautifully. His age ranges from 300 to 100.000 years. At the end of his life he sets himself on fire on a bed of fragrant herbs and from his ashes another phoenix arises.
Sometimes the phoenix is described as a heron, sometimes he has the characteristics of a peacock, and at other times he looks like an eagle.
The Alakondre Phoenix
Born and raised in Suriname, I have, when it comes to the visual arts, been on a quest through cultural diversity and hybridism. Ultimately this has led me to Alakondre. Why is Alakondre more than cultural diversity to me? Cultural diversity essentially involves different people. Alakondre is also within the individual persons.
I have currently defined Alakondre as follows: the adaptation of all cultures, from all countries, by the individual human being and by the various communities that inhabit the world. In order to be able to take Alakondre onto yourself, you have to open yourself up to those other cultures. You have to be curious and must want to learn more about the other cultures. When you embrace the other culture, it becomes a part of you. Because it becomes a part of yourself, you cannot hate it. With Alakondre there will be no more racial discrimination, and even less racial hatred.
My phoenix is an Alakondre Phoenix. It can be an egret, a sabaku. It can be an eagle, a gonini, but it can just as well be a simple small bird, a grietjebie (Great Kiskadee) or a pikan (Squirrel Cuckoo).
Kit-Ling Tjon Pian Gi, ‘Alakondre Phoenix’, 2017 / PHOTO Ada Korbee, 2017
Kit-Ling Tjon Pian Gi, ‘Alakondre Phoenix’, 2017 / PHOTO Ada Korbee, 2017
TEXT Kit-Ling Tjon Pian Gi, 2017
Kit-Ling Tjon Pian Gi is a female visual artist from Suriname. She works and lives in Paramaribo, Suriname, South America. Kit-Ling studied visual art in Suriname and in the Netherlands. In 2005 Kit-Ling Tjon Pian Gi added the short video-film as a medium to her artwork. Kit-Ling Tjon Pian Gi makes paintings and drawings, inspired by the tropical rainforest, and the richness of the diverse cultures in Suriname.
Kit-Ling was the featured visual artist at the 13th International Conference of the Association of Caribbean Women Writers and Scholars. This conference, The Caribbean, the Land and the People; Women’s Efforts, Women’s Lives, was held in Suriname, in May 2012. Kit-Ling was the recipient of the Bridget Jones Award for 2013.
TRANSLATION Cassandra Gummels-Relyveld, 2017
PHOTOGRAPHY Ada Korbee & Marieke Visser, 2017
+++
‘De Dragers van het Beeld’ / ‘The Carriers of the Image’ – 1 – Introduction
‘De Dragers van het Beeld’ / The Carriers of the Image – 2 – Kit-Ling Tjon Pian Gi
‘De Dragers van het Beeld’ / The Carriers of the Image – 3 – Winston van der Bok
‘De Dragers van het Beeld’ / The Carriers of the Image – 4 – Razia Barsatie
‘De Dragers van het Beeld’ / The Carriers of the Image – 5 – Soeki Irodikromo
‘De Dragers van het Beeld’ / The Carriers of the Image – 6 – Dhiradj Ramsamoedj
‘De Dragers van het Beeld’ / The Carriers of the Image – 7 – Sri Irodikromo
‘De Dragers van het Beeld’ / The Carriers of the Image – 8 – Anand Binda
‘De Dragers van het Beeld’ / The Carriers of the Image – 9 – George Struikelblok
+++
Kit-Ling Tjon Pian Gi en de Alakondre Phoenix
In verband met 180 jaar Thalia koos ik, Kit-Ling Tjon Pian Gi, voor het onderwerp ‘Phoenix’ of ‘Feniks’.
De Feniks of Phoenix
Het fabeldier boeit me om verschillende redenen.
Ten eerste omdat het een vogel is en ik heb de vogel altijd als een ‘free spirit’ (vrije geest) gezien. De zwevende vogel brengt me terug naar de tijd toen ik als tiener ballet danste en dat ervoer als summum van vrijheid in het uiten van emoties.
Ten tweede vanwege de gefantaseerde verhalen die balanceren op de rand van werkelijkheid en fantasie, zoals ik ook vaak zelf binnen de beeldende kunst wens te balanceren.
Ten derde omdat de feniks is een universeel symbool van wederopstanding en onsterfelijkheid is maar ook van dood en wedergeboorte. Hierbij sluit de feniks naadloos aan bij het thema dat we voor 180 jaar Thalia uitkozen.
Ten vierde omdat het een legendarische vogel is, die sterft door zelfopoffering. Zelfopoffering intrigeert me, omdat in deze wereld van mensen die geven en nemen, de mensen die alleen maar nemen, zo een dominantie uitstralen. Is die groep werkelijk zo groot of lijkt het maar zo?
Ten vijfde blijkt een soortgelijk fabeldier in verschillende culturen voor te komen. De feniks wordt vaak vergeleken met de Chinese Fenghuang en met de Garuda, die je zowel in India als in Indonesië tegenkomt. De feniks wordt zelfs vergeleken met de Mexicaanse Quetzalcoatl.
De feniks wordt beschreven als een prachtige goddelijke vogel met een vederdracht in schitterende kleuren en die prachtig kan zingen. Zijn leeftijd varieert van 300 tot 100.000 jaar. Aan het einde van zijn leven steekt hij zichzelf in brand op een bed van geurige kruiden en uit zijn as ontstaat een nieuwe feniks.
De ene keer wordt de feniks beschreven als reiger, soms heeft hij karakteristieken van een pauw. Een andere keer lijkt hij op een arend.
De Alakondre Phoenix
Geboren en opgegroeid in Suriname heb ik op het gebied van de beeldende kunst, een speurtocht door culturele diversiteit en hybriditeit gemaakt. Ik ben nu uiteindelijk terechtgekomen bij Alakondre. Waarom is voor mij, Alakondre meer dan culturele diversiteit? Bij culturele diversiteit zijn er in principe meerdere mensen betrokken. Alakondre zit ook in de individuele personen.
Alakondre heb ik nu als volgt gedefinieerd: de adaptatie van alle culturen van alle landen door de individuele mens en door de verschillende leefgemeenschappen die de wereld bevolken. Om in staat te zijn Alakondre tot je te nemen, moet je jezelf openstellen voor die andere culturen. Je moet nieuwsgierig zijn om te weten hoe die andere cultuur in elkaar zit. Als je die andere cultuur in jezelf opneemt, wordt het een onderdeel van jezelf. Omdat het een onderdeel van jezelf is, kan je het niet haten. Met Alakondre zal er dan geen rassendiscriminatie zijn, nog minder rassenhaat.
Mijn Phoenix of Feniks is een Alakondre Phoenix. Het kan een reiger zijn, een sabaku. Het kan een arend zijn, een gonini, maar het kan ook een eenvoudig klein vogeltje zijn, een grietjebie of een pikan.
