What: ‘Bending Benchmarks’, an art work by Roosje Verschoor. An afternoon with photography and performances (Facebook Event)
When: Saturday June 1, 2019, 16:00 hrs
Where: Tembe Art Studio, Moengo, Marowijne, Suriname
There will be a bus available. The bus leaves at 14:00 hrs from Nola Hatterman Art Academy, Fort Zeelandia terrain, Paramaribo, Suriname. Please call: 034 1041 or 875 5005.
‘Bending Benchmarks’, a work of art by Roosje Verschoor – June 1, 2019, Moengo
On Saturday June 1, 2019 artist Roosje Verschoor (the Netherlands, 1986) presents her work in Moengo, Marowijne, Suriname. Roosje was the new artist-in-residence at the Tembe Art Studio in Moengo from March 1, 2019. Her residency is supported through the Mondriaan Fund by the Kibii Foundation (Facebook).
Since 2010, the Kibii Foundation has been organizing an artist-in-residence for local and international artists at Moengo, a place where they can live and work with the local community for three months. This program is part of a larger process initiated by Marcel Pinas with the aim of using art and culture in Marowijne to increase self-confidence and awareness and thereby create opportunities for the community for reconstruction.
Over the past three months, Roosje Verschoor has been researching joint and individual identity in Moengo in particular and the Marowijne district in general.
She has given drawing, painting and collage workshops to the children in Moengo and the surrounding area, in collaboration with other artists, where the children were challenged to think about how they see themselves and each other.
Roosje started working with photography with the young people in Marowijne, which is a continuation of the workshop she gave at her previous project “Double Heritage” at the end of last year. That project resulted in an exhibition at the Contemporary Art Museum Moengo at the start of this year and a presentation at the Readytex Art Gallery about heritage and identity.
In October 2019 Roosje will take this exhibition in a bus to various high schools in Suriname, to inform the students of different places in Suriname about the present and past of Moengo and the meaning of heritage.
The emphasis during the workshops during the residency was on journalistic photography, where the youngsters were given technical and substantive tools to highlight a topic that appeals to them. The question “how do I best portray my own environment?” played an important role in this.
In addition, Roosje has made photographic work about the abandoned social places where the former staff members of Suralco spent their free time, such as the swimming pool, tennis court, Beatrix theater, and the Casa Blanca society club. Roosje asked the question what the value of these places is now and how the community of Moengo relates to it. This research is a continuation of an earlier research that the artist did on the old golf course.
Roosje: “The locations in the photos were maintained by Suralco and are no longer in use. That is of course a shame, but it is also part of the disappearance of segregation in the public areas of Moengo. These places have a double meaning: they fulfilled their function as a place to relax and recreate, but at the same time emphasized the separation that existed between the different groups. For example, staff members could visit both their own swimming pools and that of monthly and weekly wages, while the latter group was only allowed to visit their own swimming pool. In the Beatrix theater, the arrangement of the seats provided the same separation. An important question in my research is: to what extent are you determined by the space you are in? I have responded to this question through staged photography. Staged photography can make history visible in a different way. By showing a different reality, or bringing different aspects of history together in one image. How do the Moengonese view the past and its effects in the present? What their ideal is and to what extent they have the idea of being influenced by Moengo’s past. Is this a limitation or an enrichment? To what extent are they still consciously or unconsciously determined by the space they are in? In this way I want to create a photo series that is the result of input from my research and the conversations with residents of Moengo. I place the photos in large format at the entrance of Moengo. ”
To investigate identity, Roosje worked with five young people on performances in which the young people portray a story about an event that most determined their identity. This is done in the form of poems, monologues, singing and dance. These performances will be part of her presentation on June 1, 2019. .
+++
Other links on our blog about Roosje Verschoor:
PHOTO EXHIBITION ‘HISTORY ON YOUR SHOULDERS’, MOENGO – FEBRUARY 9, 2019 – February 8, 2019
THURSDAY-NIGHT-FEATURE, FEBRUARY 7, 2019 – PRESENTATION BY ROOSJE VERSCHOOR – February 3, 2019
‘CASA BLANCA’, A PHOTOGRAPHIC INSTALLATION BY ROOSJE VERSCHOOR-August 19, 2017
‘A REFLEX’, EXHIBITION BY ROOSJE VERSCHOOR & ISIDOOR WENS – September 27, 2016
+++
‘Bending Benchmarks’, een kunstwerk van Roosje Verschoor – 1 juni 2019, Moengo
Op 1 juni presenteert kunstenares Roosje Verschoor (Nederland, 1986) haar werk
in Moengo. Roosje was vanaf 1 maart 2019 de nieuwe artist-in-residence bij de
Tembe Art Studio in Moengo. Haar residency wordt ondersteund vanuit het
Mondriaan Fonds door Stichting Kibii (Facebook).
Stichting Kibii Stichting Kibii organiseert sinds 2010 een artist-in-residence voor lokale en
internationale kunstenaars op Moengo, een plek waar zij gedurende drie maanden
kunnen wonen en werken met lokale gemeenschap. Dit programma is onderdeel van
een groter proces dat geïnitieerd is door Marcel PinasMarcel Pinas met als doel om kunst en
cultuur in te zetten in Marowijne om zelfvertrouwen en bewustzijn te vergroten en
daarmee mogelijkheden te creëren voor de gemeenschap voor wederopbouw.
De kunstenares heeft de afgelopen drie maanden onderzoek gedaan naar
gezamenlijke en individuele identiteit in Moengo in het bijzonder en het district
Marowijne in het algemeen.
Roosje Verschoor heeft teken-, schilder- en collageworkshops gegeven aan de kinderen in Moengo en omgeving, in samenwerking met andere kunstenaars, waarbij de kinderen
uitgedaagd werden om na te denken over hoe zij zichzelf en elkaar zien.
Met de jongeren in Marowijne is Roosje aan de slag gegaan met fotografie, hetgeen
een vervolg is van de workshoppen die zij bij haar vorige project ‘Double Heritage’
eind vorig jaar heeft gegeven. Dat project resulteerde begin dit jaar in een expositie
in het Contemporary Art Museum Moengo en een presentatie bij Readytex Art
Gallery over erfgoed en identiteit.
De nadruk bij de workshops tijdens de residency lag op journalistieke fotografie,
waarbij de jongeren technische en inhoudelijke tools aangereikt kregen om een
onderwerp uit te lichten dat hen aanspreekt. Hierbij speelde de vraag ‘ hoe breng ik
het beste mijn eigen omgeving in beeld?” een belangrijke rol.
Daarnaast heeft Roosje fotografisch werk gemaakt over de verlaten sociale plekken
waar de vroegere stafleden van Suralco hun vrije tijd doorbrachten, zoals het
zwembad, de tennisbaan, het Beatrixtheater, en de sociëteitsclub Casa Blanca.
Roosje stelde hierbij de vraag wat nu de waarde is van deze plekken en hoe de
gemeenschap van Moengo zich ertoe verhoudt. Dit onderzoek is een voortzetting
van een eerder onderzoek dat de kunstenares deed naar de oude golfbaan.
Roosje: “De locaties op de foto’s werden door Suralco onderhouden en zijn nu niet
meer in gebruik. Dat is natuurlijk zonde, maar het is ook een onderdeel van het
verdwijnen van de segregatie in de openbare ruimtes van Moengo. Deze plekken
hebben een dubbele betekenis: ze vervulden hun functie als plaats om te
ontspannen en te recreëren, maar benadrukten tegelijkertijd de scheiding die er
tussen de verschillende groepen bestond. Zo konden stafleden zowel naar hun
eigen zwembaden als naar dat van de maand- en weekloners, terwijl deze laatste
groep alleen hun eigen zwembad mocht bezoeken. In het Beatrixtheater zorgde de
ordening van de zitplaatsen voor zo’n zelfde afscheiding. Een belangrijke vraag bij
mijn onderzoek is: in hoeverre word je bepaald door de ruimte waarin je je bevindt?
Ik ben op deze vraag ingegaan door middel van geënsceneerde fotografie. Geënsceneerde fotografie kan de geschiedenis zichtbaar maken op een
andere manier. Door een andere werkelijkheid te tonen, of verschillende aspecten
van de geschiedenis samen te brengen in één beeld. Hoe kijken de Moengonezen
tegen het verleden aan en de doorwerkingen daarvan in het heden? Wat hun ideaal
is en in hoeverre ze het idee hebben beïnvloed te worden door het verleden van
Moengo. Is dit een beperking of juist een verrijking? In hoeverre worden zij nog
steeds bewust of onbewust bepaald door de ruimte waar ze zich in bevinden? Op
deze wijze wil ik een fotoserie laten ontstaan die het resultaat is van input uit mijn
onderzoek en de gesprekken met inwoners van Moengo. De foto’s plaats ik in groot
formaat aan de ingang van Moengo.”
Om onderzoek te doen naar identiteit heeft Roosje met vijf jongeren aan
performances gewerkt waarbij de jongeren een verhaal uitbeelden over een
gebeurtenis die hun identiteit het meest bepaald heeft. Dat gebeurt in de vorm van
gedichten, monologen, zang en dans. Deze optredens zullen onderdeel zijn van haar presentatie op 1 juni.